به گزارش سینماپرس، در سالهای اخیر، همزمان با رشد چشمگیر تولیدات سینمایی در حوزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، انتظار میرفت نهادهای متولی این عرصه با نگاهی جامعتر، همه ساحتهای مهم سینما را پوشش دهند. بهویژه آنکه سینمای ایران امروز بیش از هر زمان دیگری به شناسایی و پرورش نسل تازه فیلمسازان نیاز دارد؛ نسلی که معمولاً نخستین گامهای حرفهای خود را در قالب فیلم کوتاه برمیدارند. با این حال، بررسی عملکرد دو سال گذشته نشان میدهد میان سرمایهگذاری کلان این نهادها در فیلمهای بلند و بیتوجهیشان به سینمای کوتاه، شکافی قابلتأمل شکل گرفته است؛ شکافی که اگر اصلاح نشود، میتواند آینده سینمای انقلاب اسلامی را تحتتأثیر قرار دهد.
در دو سال گذشته، بنیاد روایت فتح و انجمن سینمای انقلاب اسلامی با تولید چند فیلم بلند پرهزینه و تا حدودی موفق در جلب جوایز جشنوارهای، توانستند سهم مهمی در جشنواره فجر و جریان رسمی سینمای ایران به دست آورند؛ آثاری که در قالبی گسترده، روایتگر ارزشها و تاریخ دفاع مقدس و انقلاب اسلامی شدند. اما در همین بازه، یک پارادوکس آشکار در عملکرد این نهادها دیده میشود: بیتوجهی کامل به سینمای کوتاه؛ حوزهای که نهتنها آینده سینمای ایران در آن شکل میگیرد، بلکه بخش عمده استعدادهای جوان و جریانساز همینجا رشد میکنند.
این غفلت زمانی پررنگتر میشود که در جشنوارههای معتبر داخلی ـ از جمله جشنواره فیلم کوتاه تهران ـ اثری از حضور و حمایت این مجموعهها دیده نمیشود؛ رخدادی که برای دومین سال پیاپی تکرار شده و نشان میدهد این بیتفاوتی، نه یک اشتباه مقطعی، بلکه تبدیل به یک روند نگرانکننده شده است. در حالیکه کارشناسان معتقدند اگر حتی یکدهم بودجه فیلمهای بلند این نهادها به تولید فیلمهای کوتاه اختصاص یابد، میتوان شاهد خلق آثاری جریانساز، الهامبخش و حتی قابل رقابت در سطح جهانی بود.
بنیاد روایت فتح و انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، بهعنوان پرچمداران ارزشهای انقلاب در سینما، شایسته است در همه عرصههای هنری ـ بهویژه در سینمای کوتاه که آزمایشگاه اصلی خلق زبان تازه سینماست ـ حضور مؤثر داشته باشند. بیتردید حمایت هدفمند از استعدادهای جوان در فیلم کوتاه، نهتنها میتواند آینده سینمای دفاع مقدس را تضمین کند، بلکه به ارتقای جایگاه سینمای انقلاب اسلامی در سطح ملی و بینالمللی نیز خواهد انجامید.
در مجموع، نگاهی واقعبینانه به وضعیت فعلی نشان میدهد که تداوم بیتوجهی به سینمای کوتاه میتواند پیامدهای جدی برای آینده سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به همراه داشته باشد. اگر بنیاد روایت فتح و انجمن سینمای انقلاب اسلامی بخواهند همچنان نقش پیشرو و مرجعیت فرهنگی خود را حفظ کنند، چارهای جز بازنگری در سیاستهای حمایتی و سرمایهگذاری در فیلم کوتاه ندارند. حمایت از این حوزه، نه یک انتخاب حاشیهای، بلکه سرمایهگذاری بر آینده سینما و تضمینی برای تداوم روایتگری اصیل و مؤثر است. با گشودن درهای این نهادها به روی استعدادهای جوان، میتوان امیدوار بود که جریان تازهای از خلاقیت، تنوع و پویایی وارد سینمای انقلاب شود و این سینما در افقهای وسیعتری بدرخشد.
ارسال نظر